De gasten Kim en Steven

Volgens goed gebruik hebben Franc en Marjo ook ons een tijdje naar de ‘car-rental’ bedrijven laten kijken toen wij aankwamen op Aruba. Zoals jullie wellicht merken aan de eerste zin wordt dit verhaaltje niet door Franc en Marjo over de gasten getypt, maar dat ‘schijnt nu te gebeuren door de gasten zelf’… wees dus gewaarschuwd.
Onze trip naar Aruba begon op 6 augustus en we gaan richting Nederland op de 27ste. 3 lekkere weken in het vooruitschiet. In de eerste week acclimatiseren hebben wij diverse malen ‘luien honden’ en ‘luie varkens’ naar onze hoofden geslingerd gekregen. Om dit totaal onterechte commentaar te ontvluchten hebben wij bij de plaatselijke travelagency een vakantietrip geboekt naar Quito. Hoewel het boeken van een vakantie op Aruba al een belevenis op zich is, raad ik jullie aan om het ook te doen. Quito is gelegen in centraal-noord Ecuador en is een absolute aanrader voor andere vakantiegangers (die tevens het commentaar van dit duo willen ontwijken;)). Na ongeveer 6 uur op de doodsaaie luchthaven van Aruba te hebben vertoefd, vertrok onze 2,5 uur durende vlucht met 2 piloten, 6 man personeel en 3 reizigers, waaronder wij twee. Aangezien wij eruit zagen alsof we geen terroristische aanslagen wilden plegen, mochten we van de piloten in de cockpit zitten en even het vliegtuig besturen. Toch aardig!

In Quito zaten we in een bijna zou goed hotel als aan de San Barbola 285. We hadden daar een privé gids, privé chauffeur en we hebben daar (korte opsomming) een citytour gemaakt, we zijn naar de evenaar geweest, naar een oud-indianendorp (Otavalo) (waar ze allemaal typische Ecuadoriaanse spullen verkochten), naar een plaats vol vulkanen (Banos) –zowel actief als passief- en we hebben een forse wandeling gemaakt op 4200 meter hoogte (Teleferico). Om jullie niet verder te vervelen over Quito, zijn we voorspoedig weer naar Aruba gevlogen, waar we maar gelijk een taxi hebben genomen, (we hadden geen zin om ‘een tijdje naar car-rental bedrijven te kijken’). We hadden nog 10 dagen op Aruba. Deze zijn gevuld met een duikcursus voor ‘open water’, kajakken, luxe lunchen en uiteten bij Flying Fishbone en de Japanner!, we hebben een auto gehuurd waarmee we grotendeels het eiland hebben kunnen bekijken (de jeeps waren allemaal verhuurd), we hebben de hooiberg nog beklommen en daar van het uitzicht genoten en we hebben nog een paar daagjes gechilld… waarna we weer te horen kregen dat we luie honden zijn. Onze laatste vakantiedag wilden we nog even lekker relaxen op het strand, alleen is die dag door de hevige regenbuien in het water gevallen. De dag hebben we nog wel bijzonder goed afgesloten met een overheerlijke maaltijd bij Que pasa? En daarna hebben we ons geluk nog mogen beproeven in het casino….Om nog een kleine indicatie te geven…. Na deze vele activiteiten en ook nog het zelf moeten typen van onze eigen ervaringen, lijkt het ons duidelijk hoe de vork in de steel zit en wie de luie honden zijn….

Gegroet en bedankt voor het lezen.

Kim en Steven

P.S. Wij willen Franc & Marjo bijzonder bedanken voor het feit dat we hier zo goed en aardig zijn ontvangen, ‘just like home’ alleen dan beter.

Wat hebben wij hier nog aan toe te voegen??: Niet veel.
Wij vonden het ook heel gezellig en gaan nu gewoon weer door met het normale leven hier. Franc vertrekt morgen voor een paar daagjes naar Curacao voor een cursus en ook Marjo gaat gewoon weer naar het werk. Het weekend van 8-9 september gaan we op vakantie in eigen land. Hier binnenkort een update over.

Verder is er ook nog een nieuwe boeking binnen gekomen;
Ri-jan en Rob komen ons bezoeken van 23 mei 2008 t/m 6 juni 2008.

Verder willen we Guus en Lizet feliciteren. Ze hebben ons laten weten dat ze volgend jaar gaan trouwen en dat we dan in September een groot feest hebben in Nederland. SUPER!!!!!!!

Groetjes van Franc en Marjo